Pożyczki i umorzenia w Serie A, analiza. Charles de Ketelaere jest być może jednym z najbardziej błyskotliwych i plastycznych przykładów tego, jak uniwersalne oceny nie istnieją w piłce nożnej i jak gracze osiągający określone wyniki są jedynie iluzją, ale zamiast tego jak talent musi być przekazywany we właściwych torach, aby móc aby to zrobić, ściśnij.
Nie trzeba nawet pamiętać, jak znikomy był wpływ Belga na planetę Rossoneri , przykrywkowy zakup Maldiniego w ostatnim roku jego kariery jako człowieka transferowego Milanu, który wyłożył na stół ponad 40 milionów euro, aby zabrać go z Club Brugge. Można się spodziewać, że od razu zaznaczy swoją obecność, a tymczasem miniony sezon był najgorszym w dotychczasowej krótkiej karierze CDK: 40 występów dla Rossoneri i ani jednego gola.
Już w kwietniu w Bergamo dali nam do myślenia , w końcu Gasperini ma niemal fetysz na punkcie utalentowanych, ale niewykorzystanych lewonożnych napastników. Czy ktoś myślał może o Ilicicu? Prawdopodobnie ten sam trener Dea, który jeszcze przed rynkami transferowymi wskazywał De Ketelaere swoim menadżerom jako kuszący pomysł, który warto spróbować rozwinąć. Posłuchali go i w połowie sierpnia transfer stał się rzeczywistością, na kosztowną pożyczkę z prawem wykupu (3 plus 22 i kolejne 2 ewentualne premie). Wszystko wskazuje na to, że zostanie to zrealizowane, zarówno po sezonie z dwucyfrowymi golami w różnych rozgrywkach (6 w Serie A), jak i z perspektywą uzyskania większej liczby bramek dzięki przyszłemu transferowi. Są tacy, którzy przysięgają, że w Mediolanie są tacy, którzy jedzą sobie ręce…
Nazywam się Szymon, jestem zawodowym dziennikarzem, od dzieciństwa interesuję się samochodami i sportem. Uwielbiam podróżować, studiować rynki finansowe i kryptowalutowe i o tym wszystkim pisać.
Polish